РӘХИМОВА Венера Тимерхан ҡыҙы
РӘХИМОВАВенера Тимерхан ҡыҙы (10.6.1946, Үзбәк ССР‑ы Ҡарадаръя а.), ҡурсаҡ йөрөтөүсе актриса. БАССР‑ҙың халыҡ (1985) һәм атҡ. (1977) артисы. Театр эшмәкәрҙәре союзы ағзаһы (1975). Т.Т.Рәхимовтың апаһы. Респ. мәҙәни‑ағартыу уч‑щеһын тамамлағандан һуң (Стәрлетамаҡҡ., 1967; Ғ.Х.Хәбибуллин курсы) Башҡ. ҡурсаҡ театры, 1986—90 йй. Ҡабарҙы‑Балҡар ҡурсаҡ театры (Нальчик), 1991—94 йй. Мәскәүҙең “Тыл‑ сымлы лампа” (“Волшебная лампа”) балалар китабы театры актрисаһы. Р. сәнғәте жанрҙарҙың киң диапазонлы, хис‑тойғолар, интонацияларҙың бай, ҡурсаҡты уйнатыу техникаһының камил булыуы м‑н айырылып тора: Лали (“Чинчрака”, Г.Д.Нахуцришвили), Агазия (“Ташлама утты, Прометей!”, М.Кәрим), Бәләкәй принц (А.Б.Барановтың “Сүллек күгендәге йондоҙҙар” — “Звёзды над пустыней”, А. де Сент‑Экзюпериҙыңәҫәре б‑са). Һоҡланғыс ҡатын‑ҡыҙ: Тылсымсы (“Алтын малай” — “Золотой мальчик”, Е.Патрик; дебют, 1967), Ева (“Илаһи комедия” — “Божественная комедия”, И.В.Шток), Дишперанда (“Ен тирмәне” — “Чёртова мельница”, Шток, Я.Дрда); бер ҡатлы, шуҡ геройҙар: Буратино [“Буратино мажаралары” — “Приключения Буратино”, Л.Нечаева һәм И.Веткина, А.Н.Толстойҙың “Алтын асҡыс, йәки Буратино мажаралары” (“Золотой ключик, или Приключения Буратино”) әкиәте б‑са], Пятачок (“Винни Пух һәм бөтәһе, бөтәһе, бөтәһе лә...” — “Винни‑Пух и все, все, все...”, А.Милн) образдарын ижад итә. Кеше күңелендә тыуа торған әрнеткес тойғоларҙы асып һалған Малай [С.Т.Айытматовтың “Аҡ пароход” (“Белый пароход”) повесы б‑са Барановтың ш. уҡ исемле инсценировкаһы] һәм Ғәлимә (М.Ғафуриҙың “Ҡара йөҙҙәр” повесы б‑са Барановтың ш. уҡ исемле пьесаһы) образдары совет ҡурсаҡ театры тарихында ҙур урын ала. “Белмәҫйән Айҙа” (“Незнайка на Луне”) мультфильмында Белмәҫйән тауышы м‑н һөйләй, Үҙәк ТВ‑ла балалар өсөн тапшырыуҙарҙа байтаҡ ролдәр башҡара. Бөтә Союз СССР халыҡтары милли драматургияһы фестивале дипломанты (Горький ҡ., 1978). БАССР‑ҙың Салауат Юлаев ис. пр. лауреаты (1984).
Әҙәб.: С а м и г у л л и н а Р. От Петрушки к Прометею. Уфа, 1993.
Тәрж. Г.Һ.Ризуанова
РӘХИМОВАВенера Тимерхан ҡыҙы (10.6.1946, Үзбәк ССР‑ы Ҡарадаръя а.), ҡурсаҡ йөрөтөүсе актриса. БАССР‑ҙың халыҡ (1985) һәм атҡ. (1977) артисы. Театр эшмәкәрҙәре союзы ағзаһы (1975). Т.Т.Рәхимовтың апаһы. Респ. мәҙәни‑ағартыу уч‑щеһын тамамлағандан һуң (Стәрлетамаҡҡ., 1967; Ғ.Х.Хәбибуллин курсы) Башҡ. ҡурсаҡ театры, 1986—90 йй. Ҡабарҙы‑Балҡар ҡурсаҡ театры (Нальчик), 1991—94 йй. Мәскәүҙең “Тыл‑ сымлы лампа” (“Волшебная лампа”) балалар китабы театры актрисаһы. Р. сәнғәте жанрҙарҙың киң диапазонлы, хис‑тойғолар, интонацияларҙың бай, ҡурсаҡты уйнатыу техникаһының камил булыуы м‑н айырылып тора: Лали (“Чинчрака”, Г.Д.Нахуцришвили), Агазия (“Ташлама утты, Прометей!”, М.Кәрим), Бәләкәй принц (А.Б.Барановтың “Сүллек күгендәге йондоҙҙар” — “Звёзды над пустыней”, А. де Сент‑Экзюпериҙыңәҫәре б‑са). Һоҡланғыс ҡатын‑ҡыҙ: Тылсымсы (“Алтын малай” — “Золотой мальчик”, Е.Патрик; дебют, 1967), Ева (“Илаһи комедия” — “Божественная комедия”, И.В.Шток), Дишперанда (“Ен тирмәне” — “Чёртова мельница”, Шток, Я.Дрда); бер ҡатлы, шуҡ геройҙар: Буратино [“Буратино мажаралары” — “Приключения Буратино”, Л.Нечаева һәм И.Веткина, А.Н.Толстойҙың “Алтын асҡыс, йәки Буратино мажаралары” (“Золотой ключик, или Приключения Буратино”) әкиәте б‑са], Пятачок (“Винни Пух һәм бөтәһе, бөтәһе, бөтәһе лә...” — “Винни‑Пух и все, все, все...”, А.Милн) образдарын ижад итә. Кеше күңелендә тыуа торған әрнеткес тойғоларҙы асып һалған Малай [С.Т.Айытматовтың “Аҡ пароход” (“Белый пароход”) повесы б‑са Барановтың ш. уҡ исемле инсценировкаһы] һәм Ғәлимә (М.Ғафуриҙың “Ҡара йөҙҙәр” повесы б‑са Барановтың ш. уҡ исемле пьесаһы) образдары совет ҡурсаҡ театры тарихында ҙур урын ала. “Белмәҫйән Айҙа” (“Незнайка на Луне”) мультфильмында Белмәҫйән тауышы м‑н һөйләй, Үҙәк ТВ‑ла балалар өсөн тапшырыуҙарҙа байтаҡ ролдәр башҡара. Бөтә Союз СССР халыҡтары милли драматургияһы фестивале дипломанты (Горький ҡ., 1978). БАССР‑ҙың Салауат Юлаев ис. пр. лауреаты (1984). Әҙәб.: С а м и г у л л и н а Р. От Петрушки к Прометею. Уфа, 1993. Тәрж. Г.Һ.Ризуанова